دزدی از کارت های اعتباری با استفاده از رمز دوم و cvv2  و سپس تبدیل آن پول به هر چیز دیگر با روشی که نتوان آن را پیگیری کرد (استفاده از نام شخصی دیگر برای خرید جنس، انتقال پول به حساب شخصی دیگر و بازپس گیری آن و ...) ، به موضوعی بسیار مهم و البته خطرناک تبدیل شده است که نگرانی مردم را برانگیخنه و گریبان بسیاری را نیز گرفته است.

از جمله ی این روش ها می توان به قراردادن کارت اعتباری خود در اختیار شخصی دیگر برای خرید و فروش با کارت شماست.به عبارت دیگرفردی به شما پیشنهاد می دهد که مبلغی را به کارت شما واریز می کند و شما باید جنسی را بخرید و در ازای انجام این کار، مبلغی را به عنوان دستمزد دریافت کنید. از جمله ی این اجناس برای خرید می توان به خرید بیت کوین، پرفکت مانی، وبمانی و دیگر ارز دیجیتال اشاره کرد. این موضوع به قدری زیاد است که حتی با جستجو در دیوار هم به وفور می توان این نوع آگهی ها را مشاهده کرد. فرض کنید فرد هکر مبلغ 30 میلیون تومان به کارت شما واریز کرده و از شما می خواهد به وسیله ی این پول پرفکت مانی خریداری کنید و مبلغ مثلا 5 میلیون تومان را دریافت کنید. پلیس با پیگیری پول دزدیده شده از کارت شخص قربانی، به کارت شما  میرسد و این شما هستید که با آن خرید کرده اید و مجرم خواهید بود.

اما در پس این معامله که به نظر ساده می آید چیست؟ این موضوع از چه زمانی شروع شد و به زبان ساده چیست؟

به طور کلی به این روش دزدی، فیشینگ (Phishing) گفته می شود. با ما همراه باشید تا به شرح فیشینگ، انواع آن و راه های جلوگیری از فریب خوردن توسط این روش بپردازیم.

فیشینگ(Phishing) چیست؟

فیشینگ راهی است که تبهکاران، اطلاعاتی نظیر کلمه کاربری، رمز عبور، شماره 16 رقمی عابر بانک، رمز دوم و CVV2 را از طریق ابزارهای الکترونیکی ارتباطات به سرقت می برند. شبکه های اجتماعی، سایت های حراجی و درگاه های پرداخت آنلاین نمونه ای از ابزار های الکترونیکی ارتباطات می باشند.به عبارت ساده تر زمانی که کسی سعی در فریب شما برای به دست آوردن اطلاعات فوق می‌کند، یعنی شما در برابر حمله فیشینگ قرار گرفته‌اید.

کلاهبرداری فیشینگ از طریق ایمیل ها و پیامها صورت می پذیرد و قربانیان به صورت مستقیم اطلاعات حساس و محرمانه خود را در وب سایت های جعلی که در ظاهر کاملا شبیه وب سایت های سالم و قانونی می باشد وارد می نمایند. حقه ی فیشینگ یکی از تکنیک های مهندسی اجتماعی برای فریب کاربران می باشد که علی‌القاعده از ضعف امنیتی یک وب سایت برای انجام عملیات مجرمانه خود استفاده می کنند. برای اولین بار حقه ی فیشینگ در 1987 تعریف شد و اولین باری که واژه فیشینگ برای نام گذاری این واژه استفاده گردید، سال 1996 بود.

انواع تکنیک ها در حقه ی فیشینگ

 دستکاری و تقلب در لینکها و آدرس ها

یکی از شیوه های متداول و رایج در فیشینگ ارسال لینک ها و آدرس های متعلق به سازمانهای غیر واقعی و جعلی  از طریق ایمیل می باشد. آدرس هایی که تنها تفاوت آنها با آدرس اصلی یک یا دو حرف است یا از دامین های فرعی گمراه کننده برای ایجاد آنها استفاده گردیده است.

دور زدن فیلتر

 فیشرها با استفاده کردن از عکس به جای متن، کار فیلترهای ضد فیشینگ را که برای شناسایی متن هایی که عموماً در ایمیل های حاوی آدرس های جعلی یافت می شوند، را سخت می کنند.

وب سایت جعلی

 تنها با ورود و بازدید یک قربانی به سایت جعلی عمل کلاهبرداری صورت نمی پذیرد . در برخی از روش های فیشینگ از دستورات جاوا اسکریپت استفاده می شود تا نوار آدرس را اصلاح کند و تغییر دهد. این کار با قرار دادن تصویر یک آدرس اینترنتی قانونی و موجه در نوار آدرس یا بستن نوار آدرس اصلی و باز کردن یک نوار آدرس جدید که حاوی آدرس اینترنتی قانونی و موجه است، انجام می شود.
 
یک فیشر(مهاجم) حتی می تواند از نقایص موجود در برنامه جاوا اسکریپت یک سایت معتبر و قانونی علیه قربانیان خوداستفاده نمایند. این نوع حمله ها ( که به کراس سایت اسکریپتینگ معروف هستند) به طور خاص سخت و پیچیده هستند، چون آنها قربانی را به صفحه اینترنتی ثبت نام خدمات بانکی خود ارجاع می دهند. صفحه ای که در آن همه چیز از آدرس سایت گرفته تا گواهی امنیتی، همه درست و صحیح به نظر می رسند. در حقیقت لینک دادن به صفحه اصلی حقه ای برای به ثمر رساندن سرقت و انجام دادن حمله است. با انجام این کار کشف این حمله برای افرادی که دانش لازم را ندارند، کار بسیار سختی است. در سال 2006 چنین حمله ای علیه سایت Pay Pal انجام شد.

یک برنامه فیشینگ در سطح جهانی با عنوان Man-in-the-middle، که در سال 2007 کشف شد، از یک رابط ساده استفاده می کرد که به فیشر (مهاجم) اجازه می داد بدون هیچ مشکلی سایت هایی خاصی را مجدداً ایجاد کند و جزئیات اطلاعات ورود یا لاگین افراد (نام کاربری و رمز عبور) وارد شده در وب سایت جعلی را برای ورود به سایت های اصلی ثبت و ضبط کند.
 
برای از کار انداختن تکنیک ها و برنامه هایی که وب سایت ها را با هدف پیدا کردن متون و علائم مرتبط با فیشینگ اسکن و بررسی می کنند، فیشرها به تازگی شروع به استفاده از وب سایت هایی کرده اند که با برنامه های فلش ساخته شده اند. این گونه سایت ها بسیار واقعی به نظر می رسند اما در واقع در این سایت ها متون و علائم مرتبط با فیشینگ پشت ظاهر برنامه های فلش پنهان شده اند.

.

سایر روش ها

• نوع دیگری از حمله که موفقیت آمیز بودنش ثابت شده است، ارجاع دادن قربانی به وب سایت اصلی بانک است. سپس یک پنجره پاپ آپ در بالای صفحه سایت به نمایش در می آید و به شکلی که به نظر برسد این صفحه و این سایت متعلق به بانک است، اطلاعات حساس قربانی را درخواست می کنند.

• یکی از جدیدترین روش های فیشینگ تب نبینگ است. این برنامه از صفحاتی که کاربر باز کرده استفاده می کند و به طور آهسته کاربر را به سایت ساختگی ارجاع میدهد.

• دوقلوهای شر یا Evil twins روشی است که شناسایی و کشف آن کار بسیار سختی است. یک فیشر یک شبکه بی سیم (وایرلس) ساختگی ایجاد می کند. این شبکه همانند شبکه های معتبر عمومی و قانونی می تواند در مکان هایی مانند فرودگاه ها، هتل ها و کافی شاپ ها وجود داشته باشد. وقتی که یک نفر وارد شبکه جعلی می شود، کلاهبرداران سعی می کنند رمزهای عبور و یا سایر اطلاعات مرتبط با کارت اعتباری او را ثبت و ضبط کنند.

• ارسال ایمیلی ازطرف فردی که ادعا میکند دوست یا همکار شما است.

• پیغام ها یا تبلیغاتی که درشبکه های اجتماعی ارسال می‌کنند.

• وبسایت های قلابی که که برای امور خیریه تقاضای کمک می‌کنند.

چطور متوجه حمله فیشینگ بشویم؟

هماهنطور که می‌بینید، آدرس صفحه در عکس بالا https://bpm.shaparak.ir است.

در صورتی که در گوشی موبایل خود چنین صفحه‌ای را می‌بینید به موارد زیر هم توجه کنید:

• برخی از سارقان از عبارت های شبیه shapark استفاده می‌کنند. مثلاً shaporak یا … که این عبارات معتبر نیستند.

• در برخی از موارد نیز لینکی در بالای صفحه وجود نداشته و صرفاً عکسی از لینک پرداخت shaparak وجود دارد. با کلیک کردن روی لینک از واقعی بودن آن اطمینان حاصل کنید.

علائم فیشینگ

• آدرسی که در قسمت مربوط به فرستنده یا فرم وجود دارد ظاهرا از طرف شرکتی قانونی است.

• این پیام‌ها معمولا شامل علامت یا تصاویری هستند که از وب سایت شرکت اصلی برداشته شده‌اند.

• پیام دارای یک لینک است که به همراه توضیح فرستاده شده است. در صورتی که روی مرورگر کامپیوتر، نشانگر را روی لینک قرار دهید، در گوشه چپ و پایین صفحه آدرسی را مشاهده کنید که در اصل آدرس واقعی وب سایتی است که در صورت کلیک کردن به آن خواهید رفت. توجه کنید که این لینک به آدرس قانونی ای که شما انتظار دارید منتهی نخواهد شد.

اگر  قصد سرمایه گذاری در ارز دیجیتال را دارید و هنوز نمی‌دانید بین بیت کوین  یا اتریوم کدام را انتخاب کنید، بهتر است بدانید که این دو ارز دیجیتال شباهت های زیادی به هم دارند و تفاوت این دو بیشتر از نظر اهداف و در درجه دوم از نظر فنی است. در این مقاله قصد داریم به تشریح برخی از ویژگی ها و تفاوت های بنیادین آنها بپردازیم.

اتریوم و بیت کوین پول‌های رمز‌ گذاری شده‌ای هستند که برای سهولت کارهای تجاری به کمک انسان آمده اند. آنها رقیب پول‌های مرسوم  و  طلا به حساب می‌آیند تا خود را به عنوان جایگزینی جهانی برای این واحد‌های پولی مطرح نمایند. امّا اینکه این ارزهای دیجیتال تا چه اندازه بتوانند در تجارت جای خودشان را باز کنند، چیزی است که باید منتظر بمانیم تا گذر زمان وضعیتش را مشخص کند. امّا شواهد نشان می‌دهد که تا به اینجای کار ارزهای دیجیتال توانسته‌اند مورد استقبال قرار گیرند و جایگاهی برای خودشان دست و پا کنند. شما همچنان می توانید جهت خرید و فروش بیت کوین، اتریوم و سایر ارزهای دیجیتال از طریق صرافی ارز دیجیتال ما با مناسبترین قیمت و بالاترین امنیت اقدام نمایید.

تفاوت بین بیت کوین و اتریوم زمانی مطرح شد که بعد از سخنرانی ویتالیک بوترین در کنفرانس بیت کوین سال 2014 آمریکا، توجه بسیاری افراد به ارز رمزپایه اتریوم جلب شد. با توجه به اولین بودن بیت کوین در میان ارزهای دیجیتال، به سرعت اتریوم با بیت کوین مقایسه شد. اینکه بیت کوین بهتر است یا اتریوم هنوز هم سوال بسیاری افراد است که می‌خواهند تفاوت و شباهت این دو ارز را بدانند.

تفاوت های بیت کوین و اتریوم

1. بیت کوین در سال 2008 به عنوان اولین رمزارز دنیا شروع به کار کرد و اتریوم شش سال بعد از آن و در سال 2015 به دنیای کریپتوها معرفی شد.

2. بیت کوین توسط فردی ناشناس، با نام مستعار ساتوشی ایجاد و معرفی شد و همچنان با گذشت حدود 10 سال از معرفی این ارز دیجیتال، هویت این شخص همچنان در در هاله ای از ابهام قرار دارد ولی در مقابل، اتریوم توسط ویتالیک بوترین ایجاد و راه اندازی شده است.

3. بیت کوین یک ارز دیجیتال غیرمتمرکز و متن باز است که اولین بار در دنیا از فناوری بلاک چین استفاده کرده است و در مقابل اتریوم یک پلتفرم متن‌باز مبتنی بر بلاک‌چین است که به توسعه‌دهندگان اجازه ساخت و توسعه اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز را می‌دهد و ارز دیجیتال اتریوم با نام اتر شناخته می شود.

4. بیت کوین با هدف جایگزینی پول و سیستم پرداخت آنلاین بدون واسطه ایجاد شد و تنها به عنوان یک پول جهت خرید و فروش کالا و خدمات استفاده می شود ولی اتریوم بیشتر به عنوان بستر اجرای قراردادهای هوشمند، راه اندازی توکن های جدید و برگزاری ICO ها مورد استفاده قرار می گیرد.

5. بیت کوین و اتریوم هر دو از پروتکل اثبات انجام کار (PoW) استفاده کرده و قابل استخراج هستند، با این تفاوت که تعداد سکه های قابل استخراج بیتکوین فقط 21 میلیون واحد در نظر گرفته شده است ولی در اتریوم چنین محدودیتی وجود ندارد.

6. زمان تکمیل یک بلاک که ارتباط مستقیم با زمان تایید تراکنش دارد، در اتریوم در حدود 14 ثانیه و در بیت کوین این زمان حداقل 10 دقیقه طول می کشد.

7. اتریوم یک مدل اقتصادی متفاوت با بیت کوین دارد. بلاک های پاداش بیت کوین هر چهارسال یکبار تقسیم می شوند اما در اتریوم این کار هر سال اتفاق میافتد.

8. از نظر فنی، زبان برنامه نویسی استفاده شده در بیت کوین و اتریوم متفاوت است. الگوریتم رمزنگاری اتریوم  و الگوریتم بیت کوین  نام دارد.

9. اتریوم با استفاده از الگوریتم هش خود به اسم Ethash اجازه استفاده از کارت های گرافیک (GPU)  را به جای دستگاه ها و پردازنده های ASIC فراهم می کند امّا بیت کوین چنین امکانی را برای کاربران فراهم نکرده است و در حال حاضر استخراج بیت کوین تنها با دستگاه های بسیار قدرتمند ASIC ممکن خواهد بود.

شاید این مساله برای ما سخت باشد که روزی چیزی را به عنوان پول ارزشمند بدانیم که نتوانیم آن را به صورت فیزیکی لمس کنیم یا آن را در گاو صندق منزلمان، و یا در بانکی معتبر نگهداری کنیم. بهتر است به دو یا سه دهه اخیر نگاه مجددی کنیم، به زمانی که اینترنت متولد شد! در آن زمان اگر به کسی می گفتید می شود در خانه خود با چند نفر که مسافت زیادی با شما دارند ارتباط تصویری برقرار کرد، به احتمال زیاد شما را به عنوان فردی سالم در جامعه نگاه نمی کردند.

برای خرید و فروش بیت کوین پارسیان ارز مراجع کنید

لازم نیست راه دوری بروید، شاید ده سال پیش کمتر کسی بود که جرات می کرد به صورت آنلاین خرید کند. تکنولوژی و فناوری اطلاعات رفته رفته سبک زندگی ما، اقتصاد، کسب و کارها و … را دست خوش تغییر کرده است و باعث شده که ما با سرعت و دقت بیشتری مشکلات خودمان را حل کنیم. برای مثال، حالا ما حواله بانک خود را با اینترنت پرداخت می کنیم، پرداخت قبوض، شارژ تلفن ، خرید و …. همگی در بستر اینترنت هستند.و شاید در طول ماه، پول های دریافتی یا خرج هایمان را به صورت نقدی نبینیم.

این تغییرات همیشه با مخالفت ها و ترس هایی همراه بوده و همواره شاهد جلوگیری از آنها بوده ایم. برای نمونه فروشگاه های آنلاین، پرداخت های آنلاین، شبکه های اجتماعی و … .

ولی تکتولوژی تا به الان نشان داده است که قدرت بیشتری نسبت به محالفان خود داشته و حرف خود را به کرسی نشانده است. سوال اصلی اینجاست،  آیا دنیای دیجیتال ماهیت پول را تغییر خواهد داد؟
هر کشوری برای خود، پول (ارز) مخصوص به خود را دارد که پشتیبانی برای آن که می تواند طلا باشد را مد نظر می گیرد و برای خرید و فروش و معاملات از یک پول واحد استفاده می کند؛ چه برای مصارف داخلی آن کشور و یا برای معاملات بین المللی. بعضی از این پول ها مانند یورو و دلار، به دلیل ارزش و اعتبار در دنیای معاملات بین المللی به عنوان ارز مرجع استفاده می شود

وقتی پول متولد شد خیلی از مشکلات ارزش گذاری در معاملات بر روی کالاها را بر طرف کرد. تا قبل از آن، انسان برای بدست آوردن کالایی، کالای دیگری را داد و ستد می کرد. به عنوان نمونه شخصی که قصد خرید تخم مرغ داشت، سیب زمینی و یا محصول خود را با آن معاوضه می کرد. اما مشکل اینجا بود که هیچ مرجعی برای تعیین ارزش هر کالا وجود نداشت. با پیدایش پول معاملات شفاف تر و ساده تر انجام گرفت. پول ارزشی بود که همه آن را می دانستند و معیار خوبی برای داد و ستدها بود. سکه های طلا، نقره و مس از اولین پول هایی بودند که انسان از آن ها استفاده می کرد تا به امروز که ما از پول کاغذی در معاملات خود استفاده می کنیم. سیر تکاملی تحولات ظاهری پول این را نشان می دهد که به احتمال زیاد تغییراتی در آن صورت گیرد .
بله درسته! در آینده ماهیت پول تغییر خواهد کرد، ماهیتی از جنس دیجیتال

به احتمال زیاد این روز ها گوش شما با کلمه ارزهای دیجیتال آشنا شده است، مخصوصا بیت کویین ! اخیرا بازار بیت کوین حسابی داغ شده و مردم تمایل زیادی به خرید و فروش این ارز دیجیتال پیدا کرده اند.
پول های دیجیتال (پول رمزنگاری شده) مانند اجداد خود خیلی از مشکلات پیش روی ما در معاملات و خرید و فروش را رفع کرده خواهند کرد.
یکی ازهمین مشکلات در حال حاضر وقتی اتفاق می‌افتد که سازمان‌های تامین پول آن را مدیریت می‌کنند. بسیاری از این خدمات سازمان ها با هم کار نمی‌کنند و هماهنگ نیستند ، و درنتیجه هزینه تعاملات مالی را بالا می‌برد. تا کنون، ما دو مرحله از پول را تجربه کرده‌ایم. اولا در دنیای سنتی که باید با اشیاء تعامل می کردیم و پول با سرعتی محدود جابجا می‌شد؛ و دومی در دنیای دیجیتال که پول با سرعت بسیار سریعتر حرکت می‌کند، اما ما هنوز محتاج این سازمان‌ها هستیم. پول تنها با سرعت بانک‌ها جابجا می‌شود.

پول دیجیتال یا پول رمزنگاری شده، اولین قدم در مسیر این تکامل است. پول رمزنگاری شده، پولی دیجیتال است که توسط هیچ دولت یا بانکی هدایت نمی‌شود. پولی است که طراحی شده تا جهان بدون واسطه‌ها کار کند. بیت کوین فراگیر‌ترین پول رمز‌نگاری شده است. اما اکنون صدها نوع پول دیجیتال وجود دارند. اتریوم، لایت کوین، استیلار، دوج‌کوین و... تنها تعدادی از معروف‌ترین آنها هستند.
البته تاکنون هیچ دولتی، حتی دولت ژاپن بیت کوین را به عنوان پول به رسمیت نشناخته‌است و دولت‌های آمریکا، آلمان و چین بر کالا بودن بیت کوین تأکید دارند.
اولین پول رمز‌نگاری شده، مثل اولین خودرو است، کند است و فهمیدنش سخت و استفاده‌اش راحت نیست. پول دیجیتال، مثل اسب و کالسکه است، اقتصاد جهان رویش ساخته شده و  خیلی خوب کار می کند. اگر اولین کسی در محله‌تان باشی که خودرو با موتور درون سوز خریده‌ای، همسایه‌هایت فکر می‌کنند دیوانه‌ای و خواهند گفت :« این  ماشین بزرگ و سنگین که دائما خراب می‌شود و آتش می‌گیرد. هنوز هم از اسب کندتر است، به چه دردت می‌خورد؟» اما همه ما نتیجه این داستان را می‌دانیم.

از زمان خلق بیت کوین، افراد زیادی خود را به‌عنوان ساتوشی ناکاموتو معرفی کرده‌اند. در این میان آنالیزها و بررسی‌های رسانه‌های آنلاین نیز انگشت خود را هرازچندگاهی به سمت یکی از کارشناسان دنیای فناوری نشانه رفته‌اند. یکی از مقاله‌های مشهور در این زمینه در سال 2014 در مجله‌ی نیوزویک منتشر شد و یک مرد ژاپنی-آمریکایی در کالیفرنیا را به‌عنوان خالق بیت کوین معرفی کرد. در سال 2015 نیز وایرد پرونده‌ای در مورد کرگ رایت، متخصص استرالیایی منتشر کرد. در این پرونده رایت به‌عنوان خالق بیت کوین یا علاقه‌مند به شناخته شدن به‌عنوان ناکاموتو معرفی شد. رایت هنوز هم قصد دارد خود را به‌عنوان ناکاموتوی واقعی معرفی کند. او توییت‌هایی در مورد رمزنگاری منتشر می‌کند و چند روز پیش نیز ادعا کرد که وب‌سایت جدید اعتبار ندارد.

نکته‌ی مهم این است که هیچ‌یک از ناکاموتوهای مدعی تا به امروز نتوانسته‌اند در عمل خود را به جامعه‌ی متخصصین رمزنگاری اثبات کنند. متخصصین این جامعه معتقدند ناکاموتوی واقعی باید به کلیدهایی که بیت‌کوین‌های اولیه را کنترل می‌کنند، دسترسی داشته باشد. این بیت کوین ها چند سال است که بدون تغییر مانده‌اند. در تعریف ساده مدعی‌ها می‌توانند با جابجایی یکی از این سکه‌ها به آدرسی دیگر یا تایید سندی با استفاده از کلید این بیت کوین‌ها، ادعای خود را اثبات کنند.

فردی که اخیرا در وبسایت NakamotoFamilyFoundation محتوا منتشر کرده، از جابجایی سکه‌ها یا استفاده از کلید اعتبارسنجی آنها خودداری کرده است. البته با توجه به اخباری که به مجله‌ی وایرد رسیده، او هیچ‌یک از مظنونین اصلی یعنی رایت، نیک سابو و دوریان ناکاموتو نیست. کارشناسان وایرد برای روشن شدن این قضیه مصاحبه‌هایی با فعالین روزهای ابتدایی اکوسیستم بیت کوین داشته‌اند. البته آنها این بار نیز مانند تمامی موقعیت‌های قبلی (که فردی خود را ناکاموتو معرفی می‌کرد) با پاسخ‌هایی بی‌نتیجه روبرو شدند.
خلاصه‌ای که این ناکاموتو در وبسایت مذکور منتشر کرده، حاوی یک پازل ساده‌ی رمزنگاری است که به ادعای خودش، نام کتاب آینده را فاش می‌کند. این پازل ساده که از ارتباط اعداد و حروف ساخته شده، عنوان Honne and Tatamae را فاش می‌کند. این عبارت در ژاپنی به‌معنای بیان اختلاف احساسات شخصی یک فرد و رفتارهای عمومی او است. عنوان خلاصه‌ی کتاب نیز Duality یا همزادی انتخاب شده است.

برای  خرید بیت‌کوین به پارسیان ارز مراجعه کنید

متن این خلاصه شامل برخی اطلاعات کلی از هویت ناکاموتو است. او در این خلاصه مادرش را یک نویسنده و مادربزرگ خود را موسس یک شرکت انتشاراتی معرفی کرده است. او ادعا کرده که در 14 سالگی وارد جامعه‌ی رمزنگاری شده و از 20 سالگی در کنار کار کردن به‌عنوان یک محقق دانشگاهی، اطلاعاتی را در مورد بیت کوین منتشر کرده است. در نهایت او از انتخاب نام ساتوشی ناکاموتو می‌گوید. او می‌گوید این نام در ژاپنی با نام شاخص John Smith در فرهنگ انگلیسی برابر است. این بخش از متن اثبات می‌کند که این ناکاموتو، ژاپنی نیست.

مولف این خلاصه بخش زیادی از متن را به توضیح دلیل علاقه و نیازش به حریم خصوصی اختصاص داده است. او توضیح داده که چگونه شبکه‌‌های اولیه را با استفاده از نرم‌افزارهای ناشناس‌سازی روی کامپیوترهای شخصی‌اش اجرا می‌کرده است. او اعتراف می‌کند که رعایت برخی جزئیات در محافظت از هویت خود را فراموش کرده است. گزارش‌‌ زمانی فرآیندها یکی از این جزئیات بوده‌ است. او در این مورد گفته است:

برخی افراد به حدی دقیق بودند که زمان‌های پست کردن مطلب در انجمن‌ها و اضافه کردن کد به متن شبکه توسط من را استخراج کرده و با ترسیم یک نقشه زمان خواب و بیداری من را کشف کردند.

این ساعت‌ها، موقعیت احتمالی ناکاموتو را شرق ایالات متحده‌ی آمریکا تخمین می‌زنند.

بخش دیگری از این خلاصه به تاریخچه‌ی تولد بیت کوین اختصاص دارد. در این بخش‌ها اشاره‌ای نیز به ارتباط خالق بیت کوین با بازیگران بزرگ دنیای رمزنگاری شده است. از میان این افراد می‌توان آدام بک، وی دای، گوین اندرسون و هال فینی را نام برد. این نویسنده می‌گوید که بیت کوین از دل شکست‌های متعدد گروه‌های بسیار زاده شده و تنها دلیل موفقیت آن، ظهور در مکان و زمان مناسب بوده است.
این سند پر از جزئیات تایید نشده از روزهای ابتدایی پروژه‌ی بیت کوین است. او می‌گوید در ابتدا بلاک چین با عنوان تایم چِین (TimeChain) شناخته می‌شده است. اصطلاح فورکنیز که مکانیزمی برای جداسازی پروژه‌های ارزهای دیجیتال از یکدیگر است، Branch Point نام داشته است. در ادامه برای توضیح محدود بودن سقف بیت کوین‌ها نیز او عدد 21 میلیون را یک برآورد تجربی می‌‌داند.

نکته‌ی دیگر موجود در این خلاصه، اشاره‌ای جالب و البته مرموز، به گروه بودن ساتوشی ناکاموتو در برهه‌ای از زمان دارد. به‌نظر می‌رسد یکی از مرموزترین بخش‌های این خلاصه، به توضیح این مسئله پرداخته است:
این نکته را در نظر بگیرید که در بخشی از تولید این پروژه، فرد یا افرادی به من کمک کرده‌اند و پس از مدتی از آن جدا شده‌اند. این اتفاق در اکثر اوقات توسعه‌ی پروژه رخ داده است.

او در نهایت توضیح فرد بودن یا گروه بودن ناکاموتو را پاسخی پیچیده می‌داند که در کتاب به آن اشاره خواهد کرد. مولف این خلاصه می‌گوید که موفقیت بیت کوین او را متعجب کرده است. او در این مورد می‌نویسد:

من تصور می‌کردم که این پروژه یا کار می‌کند یا به سختی شکست خواهد خورد. بعلاوه اگرچه استفاده‌هایی از بیت کوین و قابلیت‌های آن در تراکنش‌های مالی مانند جایزه به کاربران، توکن‌های کمک مالی، ارزی برای بازی‌ها و غیره می‌دیدم، تصور نمی‌کردم که روزی به موفقیت کنونی برسد و در مسیری کاملا در تقابل با پول‌های سنتی حرکت کند.

در مورد ارتباط پروژه با پیشگامان صنعت رمزنگاری، نکته‌ی قابل توجه این که تنها توضیحی مختصر در مورد کارهای نیک سابو در این متن آمده است. سابو یکی از اعضای مهم جامعه‌ی رمزنگاری است و در پروژه‌هایی پیش از بیت کوین شرکت داشته است. او در بسیاری از رسانه‌ها به‌عنوان ناکاموتوی اصلی شناخته می‌شود.

در این متن خلاصه اشاره‌ای قابل توجه نیز به آدام بک، یکی از دیگر پیشگامان ارزهای دیجیتال شده است. البته بسیاری از این اشاره‌ها و تقریبا تمام موارد قابل تایید آنها پیش از این به‌صورت عمومی منتشر شده‌اند. در نتیحه نمی‌توان به روشنی ادعا کرد که این بخش‌ها صحیح و اطلاعاتی دست اول هستند یا این که تنها نتایج جستجوی یک نویسنده برای جلب توجه بوده‌اند. بعلاوه رابط این ناکاموتو نتوانسته برای شبهه‌های موجود در مورد ارتباط بک با ناکاموتو توضیح واضحی ارائه دهد.

اگرچه در این خلاصه با جزئیات زیادی به ارتباطات شخصی و اولیه‌ی ناکاموتو با فینی پرداخته شده است، باز هم نمی‌توان آنها را به‌عنوان سند تایید اعتبار این فرد جدید قبول کرد. دلیل اصلی این که فینی پیش از مرگش در سال 2014 بر اثر بیماری ALS از همسر و پسرش خواست که این مکالمات را به‌صورت عمومی منتشر کنند. هدف فینی پایان دادن به احتمالاتی بود که او را به‌عنوان خالق بیت کوین معرفی می‌کردند. همسر فینی با قدردانی از توضیحاتی که در این متن در مورد شوهرش آمده، به این نکته اشاره می‌کند که هیچ‌یک از اطلاعات موجود در آن، اثباتی بر هویت نگارنده نیستند.

من تلاش کردم تا هیچ مدرکی از وجود خودم در این پروژه باقی نگذارم. در ادامه هر اطلاعاتی که من را به‌نوعی با این پروژه مرتبط می‌کرد در تعدادی فایل نگهداری کردم تا پس از ترک من هر کسی بتواند از این شخصیت مخفی استفاده کند. به‌هرحال دلایل متعدد دیگری برای ترک پروژه وجود دارد که در کتاب به‌طور مفصل توضیح خواهم داد.

گوین اندرسون، یک از پیشگامان این پروژه بوده و به احتمال زیاد می‌تواند حداقل زمان ترک پروژه از طرف ناکاموتو را اثبات کند. او در این مورد اظهار نظری نداشته و تنها در یک ایمیل پاسخ داده که از بازی «ساتوشی که بود؟» خارج شده است.
حقیقت این است که چالش «ساتوشی که بود؟» اهمیت بسیاری دارد. یکی از بزرگترین دلایل این اهمیت نیز مقدار بسیار زیاد دارایی‌هایی است که در کیف پول‌های دیجیتال ناکاموتو مسدود شده‌اند. کارشناسان بر این باورند که فرد یا گروه ناکاموتو سرمایه‌ای در حدود 900 هزار بیت کوین دارد که با قیمت کنونی و افت کرده‌ی این ارز دیجیتال، چیزی حدود 5.8 میلیارد دلار می‌شود. در نتیجه اگر ناکاموتو آمریکایی باشد امروز در لیست 100 فرد ثروتمند این کشور قرار دارد.

برای خرید و فروش بیت کوین به سایت پارسیان ارز مراجع کنید